Ngahontal Cita-Cita .

Penulis: Rostiana ( Kelas 6 )                   

Abdi diajar di kelas 6 SDN 2 Kutakembaran. Abdi gaduh harepan ageng jadi guru anu suksés. Kusumangat anu ngagudur hoyong jadi guru, abdi ayeuna soson-soson diajar supaya bisa ngahontal cita-cita. Abdi hoyong jadi guru anu tiasa ngabagikeun élmu. Janten guru téh padamelan anu mulya, ngajar jeung ngadidik murid anu aya di sakola.  Upami di sakola abdi tekun diajar kana sagala rupi anu tos diajarkeun ku ibu sarta bapak guru. Abdi bakal ngahontal cita-cita ku diajar nu sumanget.

Abdi gaduh rarencangan anu ngarana Cila. Cila téh saumur sareng abdi. Cila gaduh cita-cita janten dokter. Sanajan béda cita-cita abdi jeung Cila teteep jadi sobat dalit anu sok saréung bareng. Abdi jeung Cila sami asal ti kulawarga anu basajan. Saaatos abdi lulus ti SDN 2 Kutakembaran abdi jeung Cila neraskeun ka SMP. Kusabab hoyong ngahontal cita-cita abdi ayeuna soson-soson diajar maca buku jeung rajin bener. Abdi siswa nu ramah, sareung gampang loma jeung batur. Saatos ti SMP abdi milih neraskeun sakola ka SMA. Abdi bingung milih antara neruskeun janten guru atawa dokter. Kusabab loba nu ngabubutuhkeun di kulawarga, soréang maca naséhat ahirna abdi milih neruskeun ka paguron luhur bidang pendidikan supaya abdi janten guru anu mulya. Ahirna abdi milih sakola nu aya di kota Bandung. Kusabab di Bandung seer piliheun kampus anu saé. Abdi ngiring seleksi di salah sahiji paguron anu tos kakoncara. Abdi saling unggulkeun jeung rébuan siswa ti sagala wilayah anu aya di nagara Indonesia. Harapan abdi tiasa lulus seleksi ka paguron luhur éta. tapi takdir anu nangtukeun. Sihoreng abdi gagal. Abdi henteu nyerah kitu wae, kudu teteup sumangeut.  Abdi nyobian ngiringan kapaguron luhur nu sanes. Dina hate aya rasa dédégdegan ngantosan hasilna. Ahirna hasil pangumuman anu diasoes rantos kaluar oge. Abdi ningali hasil seleksi, dina papan pengumuman. Alhamdulillah abdi lulus jadi mahasiswa di paguron éta. 

Ayeuna perasaan abdi ngarasa bungah tur bangga, Kusabab abdi lolos asup kapaguron luhur éta. Mung abdi masih ragu lumangsungkeun ngagabarkeun waragad anu cukup. Nanging kusumanget sareng rojongan ti sepuh, ahirna abdi terus lebet ka paguron éta, sareng ngumpulkeun anu masih keneh didia-dieun ku abdi. Abdi satarékah polah tiasa mandiri kuusaha ngoleakeun kana janteun sepuh. Abdi narimakeun kangeu kuliah bari damel supaya tiasa ngurangan beban nu janteun  sepuh. Abdi damel di warung anu leres keneh raket ka kuliah. Abdi ngiring damel di warung sakola. Abdi biasa saatos diajar damel kangeu ngoleakeun kuliah, supaya tiasa ngahontal cita-cita janten guru. Abdi bangga janten anak Indonesia nu bakal ngahontal cita-cita anu luhur. Abdi oge tetep hoyong memperjuangkeun kaum bangsa Indonesia ku cara ngagaleuhan produksi lokal damelan pribumi, hususna UMKM. Abdi oge ngiring kagiatan sosial di lingkungan padamelan. Abdi diajar soson-soson supaya tiasa ngahontal cita-cita janten guru. Abdi moal nyerah kitu wae dina ngahontal cita-cita.

Dina hiji waktos abdi ningali budak anu keur iicakan serasa ku abdi disampeurkeun naros namina saha.

Budak téh ngawaler yén namina Nurul. Nurul ngajelaskeun yén anjeuna iicakan di sakola sabab kudu ka sorenedina sorana ngabantos sepuhna kanggo biaya sakola. Abdi ningali sumanget anu kalintang ageungna dina diri murangkalih anu namina Nurul. Abdi sapertos ngaca kadiri nyalira gaduh sumanget anu sami dina ngahontal cita-cita. Saatos lami ngobrol  teras abdi ka kampus kangge kuliah, sasarengan sareng kuliah sapopoe biasa abdi ngabantosan di kantin caket kampus.

Saatos mang taun -taun ahirna abdi lulus kuliah, saatos abdi ngadago karir dina janten guru di salah sahiji sakola. Ahirna abdi ditampi janten guru. Kalayan bingahna waktos abdi nampi kabar janten guru sakedik barahir, abdi ngarasa perjuangan salami ieu henteu nguciwaken. Abdi ngajar di kelas dua SD anu muridna aya 23, teu cara-cara abdi budak kampung anu hoyong ngahontal cita-cita nu saluhur-luhurna bari jeung kasabaran.

......Haturnuhun.....

    Penulis : Rostiana Kelas 6